Podstawowym warunkiem zachowania odprężenia jest zahamowanie trwającego i nasilającego się wyścigu zbrojeń. Administracja prezydenta Reagana zapala zielone światło dla zbrojeń. Dwutygodnik ?Fortune” w tytule z 26 stycznia 1981 r. anonsował: Nadeszły znowu szczęśliwe dni dla producentów uzbrojenia. Nastąpił poważny wzrost wydatków wojskowych, co zostało przyjęte z troską w świecie, lecz z zadowoleniem w kolach przemysłu zbrojeniowego. Wspomniany ?Fortune” stwierdził, że w miarę jak gwałtownie skacze w górę budżet obronny, równie gwałtownie poprawiają się losy 25 tysięcy kontrahentów Pentagonu, którzy budują wszystko od butów żołnierskich po rakiety balistyczne 8. Nic dziwnego, że akcje koncernów zbrojeniowych rosną ostatnio dwa razy szybciej od średniej amerykańskiej. Natomiast piętrzą się trudności w rokowaniach rozbrojeniowych. Strona socjalistyczna nie rezygnuje z wysiłków, by odwrócić niebezpieczny bieg wydarzeń. XXVI Zjazd KPZR nakreślił program środków zmierzających do zachowania pokoju, umocnienia odprężenia, ograniczenia wyścigu zbrojeń i dalszego rozwoju stosunków z partnerami zachodnimi. Przywódcy radzieccy w odpowiedzi na pytanie o możliwość uzdrowienia międzynarodowego klimatu politycznego odpowiadają pozytywnie. L. Breżniew kilkakrotnie w 1981 r. stwierdzał, że nie ma nieuchronności konfliktu zbrojnego, powrotu do ?zimnej wojny”. Nie ma też takiego spornego problemu w stosunkach między państwami, którego by nie można rozwiązać przy stole rokowań, nie ma takiego rodzaju broni, którego ZSRR nie byłby gotów ograniczyć i zakazać na podstawie wzajemnego porozumienia z innymi państwami. Dotyczy to również planowanych przez NATO dodatkowych zbrojeń nuklearnych w Europie.
