Świadectwa depozytowe są to instrumenty dłużne sprzedawane przez banki depozytariuszom, przynoszące roczne odsetki w ustalonej wysokości i zwrot początkowej ceny zakupu w terminie płatności. Przed 1961 r. CD nie były dopuszczone do obrotu giełdowego; znaczy to, że nie można było ich odsprzedać nikomu innemu i nie mogły zostać wykupione przez bank przed terminem płatności bez zapłacenia dość dużej kary. W 1961 r. Citibank, chcąc poprawić płynność CD oraz uatrakcyjnić ich zakup dla inwestorów, wprowadził pierwsze sprzedażne (czyli dopuszczone do obrotu giełdowego) CD o wysokich nominałach (powyżej 100000 dol.), które można było odsprzedać na rynku wtórnym. Obecnie instrument ten jest emitowany przez niemal wszystkie największe banki handlowe i cieszy się dużym powodzeniem; sumy należne z tytułu wyemitowanych CD osiągają wartość około 500 mld dol. CD stanowią bardzo ważne dla banków handlowych źródło funduszy pochodzących od korporacji, funduszy lokacyjnych, fundacji oraz agencji rządowych.
