Składka na ubezpieczenia okresowe, w przeciwieństwie do bezterminowych, jest naliczana corocznie według wielkości potrzebnej do ubezpieczenia na wypadek śmierci w określonym terminie (takim jak jeden rok lub pięć lat). Dlatego składki na ubezpieczenia okresowe wzrastają w czasie jednocześnie ze wzrostem prawdopodobieństwa śmierci (lub są ustalone na poziomie średniej składki, przy czym maleje wysokość wypłaty pośmiertnej). Polisy okresowe nie mają wartości gotówkowej i dlatego, odmiennie niż bezterminowe, oferują jedynie ubezpieczenie, bez aspektu oszczędności. Niska efektywność inwestycji w bezterminowe ubezpieczenia na życie w larach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych doprowadziła do osłabienia wzrostu popytu na produkty ubezpieczeń na życie. Skutkiem tego było skurczenie się rozmiarów sektora ubezpieczeń na życie w porównaniu z innymi sektorami pośrednictwa finansowego; udział ubezpieczeń w całkowitych aktywach instytucji pośrednictwa finansowego spadł z 19,6% w końcu 1960 r. do 11,5% w końcu 1980.

1 KOMENTARZ

Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.