Na mocy postanowień FDICIA, banki uważane za wystawione na nadmierne ryzyko przez zbyt niski kapitał lub zbyt ryzykowne aktywa będą obciążone wyższymi stawkami ubezpieczeniowymi. Składki ubezpieczeniowe oparte o ryzyko stopniowo zredukują bodźce ryzyka nadużycia, skłaniające banki do podejmowania nadmiernego ryzyka działalności, ponieważ banki podejmujące ryzyko będą musiały płacić wyższe składki. Poza tym fakt, że wysokość składek spada wraz ze zwiększaniem się kapitału bankowego, zachęci banki do utrzymywania większego kapitału, co przyniesie opisane wyżej korzyści. Ze stosowaniem składek opartych o ryzyko wiąże się jednak pewien problem, polegający na tym, że schemat oszacowania wysokości ryzyka podejmowanego przez banki może być nie dość dokładny. Na przykład, organa nadzoru mogą mieć trudności z oceną ryzyka kredytu bankowego. Część krytyków ustawy podkreślała również, że klasyfikacja banków za pomocą takich miar jak bazylejskie standardy kapitałowe oparte o ryzyko odzwierciedla wyłącznie ryzyko kredytowe i nie uwzględnia w wystarczającym stopniu ryzyka stopy procentowej. Władze nadzorcze zostały zobowiązane przez FDICIA do zmodyfikowania istniejących standardów opartych o ryzyko tak, aby obejmowały ryzyko stopy procentowej i przedstawiły wytyczne mające zachęcać banki do zarządzania ryzykiem stopy procentowej.