KONKURS NA OPRACOWANIE PROJEKTU ARCHITEKTONICZNO-URBANISTYCZNEGO LEWOBRZEŻNEGO BULWARU WISŁY NA ODCINKU OD POWIŚLA DO PODZAMCZA W WARSZAWIE

2009, LEWOBRZEŻNY BULWAR WISŁY W WARSZAWIE
ORGANIZATOR: MIASTO STOŁECZNE WARSZAWA
LOKALIZACJA: WARSZAWA
PROJEKT: dr arch. Mariusz Twardowski, arch. Wojciech Wokan, dr arch. Mariusz Pers, arch. Agnieszka Lamot
WSPÓŁPRACA AUTORSKA: arch. Paulina Bogdał, arch. Kaludiusz Konarski
WSPÓŁPRACA: arch. Miłosz Jakubowski, arch. Paweł Syposz, stud. arch. Wiktor Szczypka, srud. arch. Anna Fusiara

 

PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA PROJEKTOWE:
Projekt zagospodarowania lewobrzeżnego bulwaru Wisły na odcinku Powiśle – Mariensztat – Podzamcze miał na celu spełnienie wszelkich stawianych mu przez Organizatorów konkursu wymagań, a tym samym stworzenie nadrzecznej uporządkowanej przestrzeni publicznej, atrakcyjnej zarówno dla mieszkańców Warszawy jak i turystów, łączącej rzekę z sąsiednimi terenami publicznymi miasta, a także przestrzenne, funkcjonalne i widokowe powiązanie lewego oraz prawego nabrzeża Wisły. Zadanie projektowe polegało również na związaniu komunikacji zbiorowej oraz pieszej i rowerowej z usługami żeglugi śródlądowej w postaci tramwaju wodnego, statków wycieczkowych oraz prywatnych.
Zgodnie z „Wytycznymi dla przekształceń Bulwaru Nadwiślańskiego” w koncepcji zagospodarowania uwzględniono:
– Ukształtowanie Bulwaru jako „reprezentacyjnego frontu Warszawy” od strony Wisły, poprzez ekspozycję sylwety miasta, zachowanie założeń osiowych wraz z przedpolami widokowymi, wprowadzenie terenów parkowych, reprezentacyjnych i rekreacyjnych,
– Podniesienie atrakcyjności Bulwaru dla mieszkańców jak i turystów poprzez stworzenie wielofunkcyjnej przestrzeni publicznej, wprowadzenie ogólnodostępnego, różnorodnego programu użytkowego,
– Podniesienie standardu tej przestrzeni poprzez stworzenie stałych i sezonowych miejsc do spędzania czasu wolnego, mebli miejskich, zapewnienie dostępności Bulwaru, obiektów znajdujących się w jego obszarze oraz nabrzeża rzeki dla osób niepełnosprawnych,
– Ukształtowanie urozmaiconej i w miarę możliwości bezkolizyjnej przestrzeni przeznaczonej dla pieszych, wydzielenie ścieżek rowerowych oraz ograniczenie negatywnego wpływu sąsiedztwa arterii komunikacyjnych,
– Przebudowę nabrzeża schodkowego, nabrzeży pionowych i dostosowanie ich do cumowania statków oraz małych jednostek,
– Podkreślenie odmiennego charakteru poszczególnych odcinków Bulwaru (ujęte w opracowaniu odcinki tematyczne: NAUKA, SZTUKA, TURYSTYKA),
– Wzmocnienie powiązań z otaczającymi Bulwar niezwykle atrakcyjnymi przestrzeniami Starego Miasta, Mariensztatu i Powiśla, a także terenami zielonymi,
– Stworzenie atrakcyjnych relacji przestrzennych, funkcjonalnych i widokowych obu brzegów Wisły.
Podczas sporządzania projektu wzięto również pod uwagę opracowania dotyczące m.in. Obszaru Specjalnej Ochrony Ptaków Natura 2000, przepływu wód wezbraniowych, kry i śryżu, wytyczne przestrzenne i z zakresu Ochrony Dziedzictwa Kulturowego oraz pozostałe zapewnione przez Organizatora materiały informacyjne, a także wszelkie obowiązujące normy, przepisy i warunki.
OGÓLNE ZASADY KSZTAŁTOWANIA BULWARU:
Pas Nadwiślański został zagospodarowany w 4 poziomach:
– Taras górny – gdzie zlokalizowano zabudowę stałą – budynki reprezentacyjne, których główny element wykończeniowy elewacji stanowią materiały naturalne jak drewno i kamień, przeszklone od strony Wisły,
– Taras pośredni – gdzie zlokalizowana została atrakcyjna zabudowa mobilna (lekkie pawilony o konstrukcji drewnianej, wraz z zadaszeniami membranowymi ogródków, w przypadku zagrożenia powodzią – możliwe do rozbiórki),
– Nabrzeże – kształtowane odmiennie na różnych odcinkach, jako: łagodne zejścia w kierunku Wisły (plaża, trawnik, ciąg pieszy), wysoki brzeg oraz tarasy (z możliwością cumowania),
– Rzeka – z elementami realizowanymi jako pływające: pomosty dla cumowania łodzi, przystanie tramwaju wodnego, wycieczkowe, pomosty widokowe wraz z wiatami i zadaszeniami.
Nadwiślański Bulwar, zgodnie z wytycznymi, został podzielony na odcinki tematyczne ze względu na miejsce, w którym się znajduje, związki z terenami sąsiadującymi – miejskimi, funkcję terenów, jaką pełniły w przeszłości. Niniejszy projekt ze względu na zadany zakres opracowania szczegółowo rozpatruje 3 z nich:
– Odcinek NAUKA (Most Świętokrzyski/CNK/BUW/Most Karowa/Mariensztat)
– Odcinek SZTUKA (Podzamcze – Stare Miast/Most Staromiejski)
– Odcinek TURYSTYKA (Podzamcze/Nowe Miasto)
1. KOMUNIKACJA:
Komunikacja piesza.
Na całości bulwaru została zaprojektowana jako „wyciszona” przestrzeń spacerowa usytuowana pomiędzy zabudową, zielenią oraz rzeką. Ciągi piesze (o różnej szerokości, w zależności od miejsca i pełnionej funkcji) przechodzą w place, skwery, założenia parkowe, prowadzą do punktów – dominant, stanowią trasę, dzięki której użytkownik – mieszkaniec Warszawy lub turysta, jest prowadzony po całości założenia, poprzez atrakcyjną przestrzeń publiczną – bez możliwości zagubienia się w niej. Odmienne materiałowe wykończenie nawierzchni, koloru posadzek pozwala na zróżnicowanie ciągów i ich podział ze względu na ich funkcję, szerokość, miejsce, do którego prowadzą. W ramach poszczególnych odcinków tematycznych lewobrzeżnego Bulwaru zaprojektowano zestawy mebli miejskich reprezentacyjnych oraz uzupełniających, które mają stanowić wizytówkę dla tychże przestrzeni, ale także fontanny, rabaty, miejsca ekspozycji oraz elementy małej architektury. Głównym celem takich działań jest dostosowanie terenów do skali „ludzkiej”, przyjaznej człowiekowi, zwiększeniu poczucia komfortu i bezpieczeństwa, a także zwiększenie atrakcyjności bulwaru, „przyciągnięcie” mieszkańców i turystów w te rejony. Duża ilość terenów biologicznie czynnych sprawia, iż Bulwar jest odizolowany od sąsiadującej arterii komunikacyjnej i „tętniącego życiem” miasta, ale jednocześnie wiąże te dwie różne od siebie przestrzenie. Ciągi piesze, place, miejsca spotkań, tereny zielone zostały zagospodarowane w sposób ułatwiający poruszanie się osób niepełnosprawnych – wszystkie poziomy są połączone ze sobą za pomocą pochylni zaprojektowanych zgodnie z wymogami, a także – tam gdzie nie było to możliwe – urządzeń dźwigowych oraz tzw. „schodołazów” i ruchomych platform.
Place.
Ze względu na swoją zróżnicowaną funkcję, wygląd, wykończenie materiałowe poszczególne place zostaną omówione w punkcie „Zasady kształtowania programu poszczególnych odcinków tematycznych”.
Komunikacja rowerowa.
Zaplanowano 2 rodzaje ścieżek rowerowych. Dla rekreacji „rodzinnej” utworzono ciąg rowerowy powiązany z pieszym bulwarem. Ścieżka rowerowa jest oddzielona od ciągów spacerowych elementami małej architektury, ławkami, pasmami trawnika, rabatami, słupkami. Wszelkie miejsca kolizyjne – gdzie następuje skrzyżowanie tych dwóch sposobów poruszania się – zaprojektowano wyraźnie oznakowane przejścia dla pieszych. Na odcinku „sztuka” ścieżka rekreacyjna ulega rozwidleniu i jedna z jej odnóg staje się ścieżką szybką – tranzytową – która w dalszej części przebiega wzdłuż Wisłostrady, łącząc się nowymi ścieżkami poprzecznymi prowadzącymi do miasta poprzez bezkolizyjne przejścia podziemne, wyposażone w urządzenia dźwigowe. Powiązanie ze ścieżkami rowerowymi na mostach zaplanowano poprzez układ pochylni. Jako jeden z elementów wchodzący w skład zestawów mebli miejskich zaprojektowano stojaki dla rowerów, usytuowane w miejscach do tego celu przeznaczonych, głównie przy placach i obiektach kubaturowych.
Komunikacja osób niepełnosprawnych.
WSZYSTKIE ELEMENTY (BUDYNKI, TERENY, URZĄDZENIA) WCHODZĄCE W SKŁAD ZAGOSPODAROWANIA BULWARU ZOSTAŁY DOSTOSOWANE I ZAPROJEKTOWANE W SPOSÓB PRZYJAZNY DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH.
Chodniki, aleje piesze na terenach usług i zieleni planuje się pokryć nawierzchnią twardą, równą, stabilną i anty – poślizgową. Ciągi piesze zaprojektowano jako przestronne i szerokie, co pozwoliło na zachowanie pasów wolnych od przeszkód o szerokości co najmniej 1.5m. Brak barier urbanistycznych – 4 poziomy – tarasy Pasa Nadwiślańskiego są ze sobą połączone za pomocą pochylni o spadku max 6%, ruchomych (w poziomie) platform oraz „schodołazów”. Transport osób niepełnosprawnych z poziomu górnego tarasu Bulwaru do przejść podziemnych oraz na mosty będzie się odbywał przy użyciu urządzeń dźwigowych, a także pochylni. W miejscach przejść dla pieszych projektuje się krawężniki opuszczone na całej szerokości przejścia, a także dostosowanie chodnika tak, aby umożliwić zjazd i wjazd osobie poruszającej się na wózku. Przejścia z sygnalizacją świetlną zostaną wyposażone również w sygnalizację dźwiękową. Na chodnikach (przed krawężnikami opuszczonymi) planuje się zastosowanie pasa o innej fakturze (wyczuwalnej dla osób z dysfunkcją wzroku). Meble uliczne, ogródki kawiarniane, pawilony i budynki są dostosowane w całości dla osób niepełnosprawnych.
Komunikacja kołowa.
W projekcie koncepcyjnym zagospodarowania Bulwaru uwzględniono projektowane mosty: Karowa oraz Staromiejski. Planuje się realizację zatok parkingowych wzdłuż ul. Wybrzeże Kościuszkowskie, przy planowanych obiektach kubaturowych stałych Dziecięcego Laboratorium Wymiany Doświadczeń i Międzyuczelnianego Centrum Akademickiego (możliwa realizacja garaży podziemnych pod budynkami). Obsługa komunikacyjna Bulwaru – dojazd do zabudowy tymczasowej, obsługa, zaopatrzenie będzie się odbywać za pomocą zjazdów techniczno – awaryjnych usytuowanych w miejscach do tego przeznaczonych wg „Wytycznych”.
Przejścia podziemne.
Przejścia podziemne (pokazane na planszy w skali 1:500) zaprojektowano jako szerokie pasaże podziemne, do których prowadzą dwustronne zadaszone schody. Pasaże planuje się zrealizować jako miejsca ekspozycji sztuki: grafiki, fotografii, plakatu, grafitti umieszczonych w odpowiednich transparentnych gablotach lub jako „korytarze” wyposażone w tablice informacyjne, monitory przedstawiające Warszawę, jej historię, zabytki, ważne miejsca, trasy turystyczne, ale także jako pasaże handlowe. Wnętrza przejść podziemnych planuje się zrealizować jako jasne, kolorowe – przyjazne, dobrze oświetlone światłem sztucznym i częściowo naturalnym. Zarówno istniejące jak i nowoprojektowane przejścia dostosowano do obowiązujących obecnie norm i przepisów oraz wprowadzono rozwiązania sprzyjające poruszaniu się osób niepełnosprawnych oraz rowerzystów (urządzenia dźwigowe, platformy ruchome, „schodołazy”).
Komunikacja wodna.
– Przystań Tramwaju Wodnego – w postaci (w zależności od miejsca usytuowania przystanku) drewnianego pomostu lub fragmentu nabrzeża przystosowanego do cumowania tramwaju, wyposażone w urządzenia cumownicze, odbojnice. Przestrzeń dla oczekujących została urządzona w sposób bardzo atrakcyjny i obejmuje obiekt kas biletowych oraz drewniane wiaty – poczekalnie – o bardzo ciekawej architekturze, a także zestaw różnorodnych ławek, siedzisk, tablic informacyjnych.
– Przystanie łodzi indywidualnych – zaprojektowane w postaci pomostów drewnianych pływających z zastosowaniem stałych urządzeń cumowniczych.
Planuje się odpowiednie oświetlenie nabrzeża (szczególnie przystani i pomostów), lokalizację w rejonie Bulwaru nawigacyjnych znaków brzegowych, wyznaczenie miejsc na sprzęt ratunkowy (bosaki i koła ratunkowe), a także zastosowanie drabinek umożliwiających wyjście z wody.
2. ARCHITEKTURA:
Obiekty kubaturowe stałe.
Jako jeden z obiektów kubaturowych stałych zaprojektowano „Dziecięce Laboratorium Wymiany Doświadczeń”. Budynek ma formę „pofalowanego” drewnianego tarasu, który stanowi jego dach, a w innych miejscach podłogę. Głównym materiałem wykończeniowym elewacji jest drewno oraz szkło. Konstrukcję opartą na regularnej siatce słupów stanowią elementy stalowe oraz żelbetowe. Jest to miejsce przeznaczone dla dzieci w różnym wieku, w którym – pod opieką wykształconych pedagogów – za pomocą doświadczeń w dziedzinie fizyki, chemii, matematyki mogą zdobywać wiedzę praktyczną, sprawdzić skutki i przyczyny różnych działań, a także rozwijać swoje talenty i umiejętności manualne: plastyczne, techniczne, modelarskie. Drugi z budynków stanowi „Międzyuczelniane Centrum Akademickie – Forum Wymiany Myśli” – obiekt przeznaczony dla studentów oraz członków życia akademickiego. Podstawowym celem jest wykreowanie miejsca spotkań, dyskusji naukowej, stworzenie forum „wymiany myśli”. Budynek wyposażony został w przeróżne pod względem funkcjonalnym przestrzenie, w których zgromadzeni młodzi ludzie mogliby podejmować rozmowy, brać udział w spotkaniach, warsztatach naukowych, pokazach wykładach. Całość funkcji została „zamknięta” w prostej formie budynku kostki o ażurowych elewacjach, wykończonych drewnianymi panelami, przechodzących stopniowo w szkło. W kostkę „wbija się” przykuwająca uwagę nieregularna na kształt meteorytu bryła, we wnętrzu której usytuowano multimedialną salę wykładową. Jej barwa oraz forma, a także wysokość budynku nawiązuje do sąsiedniego CNK.
Obiekty kubaturowe mobilne.
Jako obiekty kubaturowe mobilne (możliwe do szybkiej rozbiórki) zaprojektowano lekkie drewniane pawilony o nowoczesnej architekturze, oddzielone placami, terenami zielonymi, nie tworzące zwartej pierzei miejskiej. Obiekty te mają charakter wolnostojących, aczkolwiek sprawiają wrażenie „wbitych” w skarpę rozdzielającą tarasy. Są maksymalnie przeszklone od strony Wisły, a także wyposażone w platformy widokowe otwarte na rzekę oraz dachy całkowicie pokryte zielenią, dostępne z poziomu dolnego jak i pośredniego tarasu poprzez reprezentacyjne schody, mogące również służyć jako miejsca siedzące w układzie amfiteatralnym. Wykończenie elewacyjne pawilonów stanowi drewno, szkło oraz kolorowe drewniane żaluzje. Ich funkcja jest zróżnicowana i w zależności od odcinka tematycznego, w jakim się znajdują to: gastronomiczna (kawiarnie, bary, pijalnie czekolady), wystawowa (pawilony sztuki, galerie sztuki niezależnej), informacyjna (obsługa ruchu turystycznego).
Mała architektura/meble miejskie.
Projektuje się wyposażenie bulwaru w elementy małej architektury i mebli miejskich (ławki, stoły, siedziska, kosze na śmieci, stojaki na rowery, kwietniki, słupy ogłoszeniowe, latarnie, balustrady). Zestawy mebli są spójne kolorystycznie i stylistycznie w ramach wydzielonych odcinków tematycznych bulwaru oraz dostosowane do charakteru i funkcji otaczającej przestrzeni. Meble miejskie rozróżnia się na reprezentacyjne dla danego odcinka oraz uzupełniające. Planuje się je ustawiać w zestawach lub jako wolnostojące (ewentualnie w grupach) w zależności od miejsca przeznaczenia i modelu mebla.
Meble reprezentacyjne:
– Odcinek „nauka”: siedziska, stół, kwietnik, kosz na śmieci – meble wykonane z drewna (malowane na dowolne kolory). Modułowość umożliwia dowolne ich zestawianie ze sobą, jednak ze względu na bezpieczeństwo zaleca się trwałe zamocowanie. Stojak na rowery projektuje się w postaci ramy zaokrąglonej w narożnikach (rura stalowa O 50). Proponuje się zamontowanie oświetlenia w formie inteligentnych lamp ulicznych Philips Light Bossom, które w dzień gromadzą energię słoneczną oraz wiatrową, a w nocy świecą wykorzystując energooszczędne i efektywne lampy LED (http://www.simplicityevent.philips.com/global/tomorrow/light_blossom/).
– Odcinek „sztuka”: ławka – siedzisko wykonane z drewna malowanego na dowolne kolory, spodnia część pokryta materiałem rozpraszającym światło, którego źródła znajdują się pod nią. Konstrukcję stanowi żelbetowy wspornik. Kosz na śmieci wykonany z betonu. Proponowane oświetlenie LED – np. Osram Reactive Sparks (http://www.markuslerner.com/projects/reactive_sparks/).
– Odcinek „turystyka”: ławka o konstrukcji betonowej z siedziskiem wykonanym z drewna barwionego na odpowiednie kolory oraz ławka o „anatomicznym” kształcie, dostosowana do umieszczania na skarpach („leżanka”). Proponowane oświetlenie za pomocą latarni ulicznych LED ze źródłami światła umieszczonymi dwustronnie, na przegubach, co umożliwia dowolne nimi sterowanie.
ZASADY KSZTAŁTOWANIA PROGRAMU POSZCZEGÓLNYCH ODCINKÓW TEMATYCZNYCH:
„NAUKA”
Głównym celem zagospodarowania tego odcinka jest wykreowanie miejsca publicznego związanego z popularyzacją nauki. Początek objętego projektem obszaru stanowi Plac Świętokrzyski – w układzie pasmowym (naprzemiennie ułożone pasma zieleni niskiej, wysokiej oraz różnych rodzajów posadzek), wyposażony w siedziska oraz elementy małej architektury. W jego części nabrzeżnej sąsiadującej z rzeką znajduje się przystań tramwaju wodnego wraz z budynkiem kas i wiatami – poczekalniami. Plac sąsiaduje z Parkiem Odkrywców należącym do obiektu Centrum Nauki Kopernik. Projektuje się powiązanie tego zespołu z Wisłą za pomocą zagospodarowania bulwaru w postaci przystani łodzi indywidualnych oraz kąpieliska ogólnodostępnego (w postaci „plaży – pomostu na rzece” wraz z wieżą ratowniczą i zespołem szatniowym). W tym rejonie usytuowano również pawilony mobilne o funkcji gastronomicznej i wystawienniczej. W dalszej części odcinka „Nauka” zaplanowano budynki Dziecięcego Laboratorium Wymiany Doświadczeń oraz Międzyuczelnianego Centrum Akademickiego – Forum Wymiany Myśli, rozdzielonych placem z dużą ilością zieleni miejskiej oraz fontanną pasmową usytuowaną wzdłuż ciągu pieszego, opadający amfiteatralnie w kierunku rzeki. Kolejny plac, na zakończeniu którego znajduje się „miejsce spotkań” stanowi częściowo parking i dojazd techniczno – awaryjny – droga dostaw do niższych poziomów bulwaru. Jest on jednocześnie umownym zakończeniem odcinka tematycznego „Nauka”.
„SZTUKA”
Odcinek ten rozpoczyna się na wysokości BUW. Oddzielony został szpalerami zieleni izolacyjnej od wyprowadzonej z tunelu w tym miejscu Wisłostrady. Nabrzeże zagospodarowano poprzez ciągi piesze, rowerowe oraz „falowo” ukształtowane przystanie łodzi indywidualnych. Bulwar spacerowy prowadzi do Placu „Karowa” wyposażonego w miejsca ekspozycji czasowej oraz przystanek tramwaju wodnego (z budynkiem kas i wiatą – poczekalnią) wraz z meblami miejskimi. Następnie plac przechodzi w ciąg pieszy z miejscami ekspozycji czasowej rzeźby i rękodzieła. Znajdują się tu również pawilony sztuki o funkcji wystawienniczej. Kolejnym elementem na drodze pieszego jest Plac Dziecka wyposażony w fontanny, drabinki, karuzele, huśtawki, zjeżdżalnie terenowe oraz inne elementy „placu zabaw”. Dalej ciąg pieszy z miejscami ekspozycji czasowej przeznaczony został dla malarstwa, fotografii oraz grafiki. Sąsiadują z nim pawilony o funkcji gastronomicznej. W tym miejscu na rzece znajdują się przystanie łodzi prywatnych i wycieczkowych. Ciąg pieszy prowadzi na Plac Wodny (wyposażony w artystyczne fontanny – gra wody i światła), a następnie na Plac Integracji Poprzez Sztukę, usytuowany przy Moście Śląsko – Dąbrowskim. Najważniejszym punktem odcinka „Sztuka” jest amfiteatralny Plac „Zamkowy” ze sceną na wodzie (przestrzeń teatru, muzyki, performance) oraz zapleczem w postaci mobilnego namiotu. Znajduje się on w sąsiedztwie Zamku i Starego Miasta.
„TURYSTYKA”
W tej części bulwaru rozpoczyna się odcinek, którego głównymi założeniami są: organizacja imprez i atrakcji przeznaczonych dla turystów oraz prezentacja informacji o mieście. Znajduje się tu „łąka” warsztatów artystycznych w plenerze, która prowadzi na Plac Śródmiejski oraz przystanie łodzi prywatnych. Następnie Bulwar spacerowy „Odpoczynek” (wyposażony w miejsca przeznaczone do „odpoczynku” w postaci ukształtowanych na skarpach siedzisk), dalej Plac Podzamcze z meblami miejskimi, fontannami i zielenią oraz bulwar „Informacja” (wyposażony w tablice informacyjne, modele, prezentacje – promujące Warszawę). Usytuowane w tym miejscu pawilony mobilne stanowią Centrum Obsługi Ruchu Turystycznego.
MAKSYMALNY PLANOWANY ŁĄCZNY KOSZT WYKONANIA PRAC REALIZOWANYCH NA PODSTAWIE KONCEPCJI PRZEDSTAWIONEJ W PRACY KONKURSOWEJ:
Przy sporządzaniu projektu kierowano się chęcią stworzenia prostych rozwiązań i dążono do usystematyzowania przyszłych prac, poprzez wprowadzenie np. modularności obiektów, powtarzalności tychże rozwiązań. Planuje się wykorzystać mało skomplikowane, ekologiczne materiały i konstrukcje, ale w sposób interesujący i przy kreowaniu nowoczesnej architektury. Inspiracją dla stworzenia koncepcji były zrealizowane na podobnych zasadach, z wykorzystaniem zbliżonych materiałów projekty zagospodarowania nabrzeży rzecznych i morskich w krajach Skandynawii i Niderlandów. Dzięki nowatorskim projektom, podpartym jednak wieloletnim doświadczeniem tamtejszych pracowni udało się tu uzyskać niesamowity efekt przyjaznej środowisku i człowiekowi architektury niewielkim nakładem finansowym.
Maksymalny planowany łączny koszt wykonania prac realizowanych na podstawie koncepcji przedstawionej w pracy konkursowej nie powinien przekroczyć 95 mln złotych brutto.
Planowany koszt realizacji 1 etapu zadania inwestycyjnego Zagospodarowanie Nabrzeży Wisły (Bulwar w rejonie Podzamcza i Mariensztatu) szacuje się na ok. 35 mln złotych brutto.